-
1 λινούν
-
2 λινοῦν
-
3 κημός
κημός, ὁ (ΧΑΩ), ein Maulkorb, der dem Pferde angelegt wird, wenn es am Zügel geführt wird, damit es nicht beißen kann, Xen. de re equ. 5, 3 (s. κημόω); φιλοῤῥώϑων Philodem. 27 (VI, 246); ἱππαστήρ Antp. Sid. 87 (VII, 424); στόματος Aesch. fr. 108; auch bei Menschen, Ath. XII, 548 c, wo der Knetende beim Bereiten des Teiges einen solchen hat, ein Tuch, λινοῠν περάβλημα Eust. 1960, 4. – Ein geflochtenes Körbchen, nach Hesych. der Deckel der Urne, in welche die Stimmsteinchen geworfen wurden; Schol. Ar. Equ. 1147 u. B. A. 275; nach Phot. aber πλέγμα κωνοειδές, δι' οὗ καϑιᾶσιν οἱ δικασταὶ τὴν ψῆφον εἰς τὸν κάδον; Ar. Vesp. 754. – Nach Hesych. auch eine Art Fischerreuse, ἐν ᾡ λαμβάνουσι τὰς πορφύρας, aus Soph. frg. 438. – Nach Hesych. ein Frauenschmuck. – Andere Bedeutungen s. noch Phot. lex.
-
4 ἡμι-τύβιον
ἡμι-τύβιον, τό, Hand- oder Halstuch, nach Poll. 7, 71 ein ägyptisches Wort, woraus Abschreiber auch ἡμιτύμβιον gemacht haben, Ar. Plut. 729; nach Schol. σουδάριον, ῥάκος ἡμιτριβὲς λινοῦν τε, οἷον ἐκμαγεῖον; Poll. erkl. es durch καψιδρώτιον in der mittleren Komödie u. σουδάριον der Späteren; sonst σινδόνιον δίκροσσον erkl.; öfter bei Medic.
-
5 δάρτινον
δάρτινον· πέπλον λινοῦν, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δάρτινον
-
6 περισκελής
II metaph., obstinate, stubborn, ;ἦθος M.Ant.4.28
;χαρακτήρ AP9.578
(Leo Phil.): [comp] Comp.- έστερος Simp. in Epict.p.62
D. Adv. [comp] Comp. -έστερον, φέρειν to bear more unflinchingly, Men.6.3.2 of medicines, harsh, irritating, Hp.Ulc.1 ; ἐλλέβοροι σκληροὶ καὶ π. Thphr.HP9.10.4.3 excessive, violent,καύματα Philoch.171
; ἀὴρ π. ἐφ' ἑκάτερα excessive in heat or cold, Thphr.CP5.14.9, cf. 2.3.3.4 hard, difficult,τὸ π. τῆς τοιαύτης γεωγραφίας Str.14.1.9
, cf.S.E.M.1.39 ;λοξῶν καὶ π. ὄντων τῶν χρησμῶν Corn.ND32
; πρᾶγμα φύσει π. Theon Prog.4.------------------------------------A round the leg: hence περισκελῆ, τά, drawers, LXXEx.28.38(42), Ph.2.157 : sg.,περισκελὲς λινοῦν LXXLe. 16.4
; cf. περισκέλια.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περισκελής
-
7 στιχάριον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στιχάριον
-
8 ἀπασσεϊον
ἀπασσεϊον (sic): παμποίκιλον, οἱ δὲ λινοῦν χιτῶνα, οἱ δὲ μαλλωτόν, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπασσεϊον
-
9 δέρω
Grammatical information: v.Meaning: `skin, flay' (Il.).Derivatives: δέρμα `(slayed) skin, leather' (Il.; vgl. Porzig Satzinhalte 265) with dimin. δερμάτιον (Pl.); adj. δερμάτινος `leather' (Od.), δερματικός `of leather' (Arist.) with δερματίκιον a cloth (pap.), δερματώδης `skinlike' (Arist.), δερματηρός in δερματηρά f. `tax of the tenners' (pap.), δέρμητες οἱ ἐξ ἐφήβων περίπολοι (cod. περισσοί) H., cf. γυμνῆτες, κούρητες etc. Rare denomin. ἀπο-δερματόω `flay' (Plb.; δεδερματωμέναι as explanation of ἰσχαλωμέναι H.), ἀπο-δερματίζω (medic.), δερμύλλει αἰσχροποιεῖ, οἱ δε ἐκδέρει (H., Sch.; s. Schwyzer 736). - δάρμα (delph.; from δέρμα, Schwyzer 274; but ἀποδάρματα Hdt. 4, 64 with ablaut?). - δέρος n. = δέρμα (S.); also δέρας `id.' (Chios, E.); δάρος τὸ βουτύπιον H. - δορά `flayed skin' (Ion.-Att.); with δορεύς `flayer', also a throw with dice (Herod.), δορίς `sacificial knife' (Com.), δορικός `of skin' (Hp.), δορόω `smear' (inscr.) with δόρωσις, δορώσιμος (pap.), ἐνδόρωμα (inscr.). - δορός `leather sack' (β 354; 380; cf. Schwyzer 459). - δέρρις f. `skin', esp. as term. techn. for screens etc. used in a siege (Th.), from *δέρ-σις (or expressive s. Chantr. 280); here δέρριον τρίχινον σακίον H., δερρίσκος (Attica). - Regular zero grade δάρσις (Gal.). - δέρτρον `caul, membrane' (λ 579 etc.), and δέτρον (H., Et. Gud.). - δερτον (accent.?) `flayed sheep' (Mykonos). - δάρτης `flayer' (gloss.). - Verbal adj. δρατός (Ψ 169), δαρτός (Miletos Va); with δάρτινον πέπλον λινοῦν H.(?) - δῆρις `battle' s. v. - S. also δόρκαι.Etymology: With δέρω compare in Germ. and Balto-Slav., e. g. Goth. dis-, gataíran `tear up, destroy', OHG ( fir-)zeran `id.', NHG ( ver)zehren; Lith. derù, dir̃ti (dìrti) `flay', OCS derǫ, dьrati `flay'. In Sanskrit athem. dár-ti `to split' and the nā-present dr̥ṇā́-ti `id.' Beside the aorist ἔ-δειρα \< *ἔ-δερσα Skt. dárṣ-a-t (subj.). Beside δάρσις = Skt. dŕ̥ti- `sack', Goth. ga-taúrhs `destruction', Russ. dertь `newly cleared land'; δρατός, δαρτός = Skt. dr̥tá-. - A jotpresent (cf. δείρω) in Lith. diriù `flay'; the old zero grade would agree with Gr. δαίρω (Hdt.), but this form is late.Page in Frisk: 1,368-370Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δέρω
-
10 λίνον
Grammatical information: n.Meaning: `linen, flax, linen-cloth, (linen) thread, cord, fishing-net' (Il.).Compounds: Several compp., e.g. λινο-θώρηξ `with linen cuirass' (Il., AP), λινό-ζωστις f. `mercury, Mercurialis' (Hp., Dsc.; f. from a compound *λινο-ζώσ-της; cf. Strömberg Pflanzennamen 148), λευκό-λινον n. `white flax' (Hdt.).Derivatives: Diminut.: λινάριον `thread, net' (Delos IIa., D. Chr.), λινούδιον `linen cloth' (pap.), prob. from τὸ λινοῦν ( ἱμάτιον); also λινούτιον (pap.; cf. below). Adject.: λίνεος, - οῦς, - ός (IA.; λινέα, - αία f. `cord, noose' hell.), λίνινος (Tanagra IIIa) `linen', λιναῖος `id., of flax' (Hp., pap.), λινική f. `flax-taxes' (pap.). Verbs: λινεύω `catch with net' (Peripl. M. Rubr.); further late hypostases: δια-, ἐκ-, ἐπι-λινάω `slip through the net, get away from the net, inspect the net' (Phryn., Eust., H.), ἐκ-λινίζω `get away from the net' (Byz.). On λινεύς = κεστρεύς s. v. - Extensive on compp. and derivv. (also from Middel- and NGr.) Georgacas Dumbarton Oaks Papers 13, 253ff., esp. on λινούδιον, - ούτιον (S. 260ff.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: With λίνον with short vowel agree the Balto-Slavic forms, e.g. Lith. linaĩ pl. `flax, linen', Russ. lën, gen. lьná `id.' Opposite is Lat. līnum with long vowel, from where as loans Celt., e.g. OIr. līn `net' and Alb. li-ri, lį-ni `linen'. The Germ. words too, Goth. lein, ONo. OE OHG līn agree with Lat. līnum and are therefore to be considered as loans. Original identity is however possible, as the cultivation of flax in Middle-Europe is very old. It is however more probable that λίνον and līnum derive from a Mediterranean word, which as name of a new type, perhaps together with new techneques of preparation in Northern and Eastern Eeurope replaced local types and their names (e.g. ONo. hǫrr = OHG haro, OE fleax = OHG flahs, Russ. polotnó = CSl. platьno). In Indo-Iranian the word is (but not the idea) unknown. Details with lit. in WP. 2, 440f., Pok. 691, W.-Hofmann s. līnum, Ernout-Meillet s. līnum, Schrader-Nehring Reallex. 1, 323ff. - Fur. 375 cites καὶ λῖνος παρὰ Κυπρίοις H.Page in Frisk: 2,125-126Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λίνον
-
11 ναφρόν
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ναφρόν
-
12 δια(ρ)ρήγνυμι
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > δια(ρ)ρήγνυμι
-
13 διαρήσσω
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M. -
14 δια(ρ)ρήγνυμι
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > δια(ρ)ρήγνυμι
-
15 κερβικάριον
κερβικάριον, ου, τό (Lat. loanw., cervical; exx. in CWessely, Wiener Studien 24, 1902, 99ff; cp. e.g. PFay 347; BGU 814, 11; Sb 7994, 15; Herodian Gramm. [II A.D.] in the Lex. Vind. p. 312, 2 states that the use of the foreign word κερβ. for ὑπαυχένιον=‘a pillow under the neck’ is a barbarism; loanw. in rabb.) pillow κ. λινοῦν a linen p. Hv 3, 1, 4. -
16 λινοῦς
λινοῦς, ῆ, οῦν (Hdt., Aristoph. et al.; ins, pap, LXX; Jos., Ant. 20, 216) (made of) linen κερβικάριον λ. a linen pillow Hv 3, 1, 4a. λ. χιτών (Paus. 9, 39, 8; Philostrat., Ep. 60; SIG 736, 17 [92 B.C.]; POxy 285, 11 [c. 50 A.D.]; BGU 816, 19; Lev 6:3; 16:4) linen garment, linen shirt Hs 9, 2, 4; 9, 11, 7. λέντιον λινοῦν καρπάσινον a fine linen cloth v 3, 1, 4b.—DELG s.v. λίνον.
См. также в других словарях:
λινοῦν — λίνεος of flax masc acc sg (attic epic) λίνεος of flax neut nom/voc/acc sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαρτός — ή, ό (AM δαρτός, ή, όν) νεοελλ. 1. δαρμένος, ξυλοκοπημένος 2. (για τη βροχή) ραγδαία («πιάνει μια δαρτή βροχή, νεροποντή σωστή») 3. (για το γάλα, τα αβγά κ.λπ.) όποιος έχει υποστεί έντονη ανατάραξη κατά την επεξεργασία του («δαρτό γάλα») μσν. φρ … Dictionary of Greek
ναφρόν — ναφρόν, τὸ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «λινοῡν ῥάμμα» … Dictionary of Greek
